Sayfalar

Pazartesi, Mart 22, 2010

Son Kale


Hadi çöz dilini.
Bırak hasretlerini avucuma.
Saçların denizlerimi dalgalandırmayalı,
Ellerinden beyaz güller koklamayalı,
Kac yıl geçmiş gitmiş
Ben senden kaçmaya baslayalı?

Ağır basıyor aklıma özlemim.
Ne hikayeler gördü şu gözlerim,
Çok yaşantı var, kaydı ellerimden
Sana tek bir an bile tutamadım ben.

Hadi otur, akıt gözyaşlarını kelime kelime.
Bir iltihap gibi kaplanmış o koskoca yüreğin.
Bak, özlemim tuttu bir meltem ile
Getirdi bıraktı önüne demir kapılı evin.

Zaman damla damla
Üstümüze yağmurlar yağdırsa da
Bizi ıslatmaz ya da üşütmez ki
Cehaletin buz gibi nefesi.

Burada işlemez ne hayat telaşı
Ne de ölüm korkusu.
Bu alandır, senin kollarındır
O son kale, evrenin bile sustuğu.

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails