Hayata!

Doğaya karışmak istiyorum şu sıralar.
Doğaya karışmak, doğa olmak. Hissetmek istiyorum. Dokunuşları, sesi, kokuyu. Bazen yolda yürürken ayaklarım kendilerini yavaşlatıyor,kokluyorum. Havada bir soru işareti var. Sesler ayaklarımı,ayaklarım beni yönlendiriyor. Bir su gibi berrak kokuyorsa hava huzur doluyorum. Rüzgarsa tenimi saran bir elbise gibi huzur doluyorum.
Sadece durmak istiyorum güneş ışıkları yüzüme vurunca. Durmak,havada asılı kalmak gibi. Hafif ve basit. Dinlemeye çalışmadan duymak, görmeye çalışmadan görmek, koklamaya çalışmadan kokusunu almak istiyorum herşeyin. Güneş ışıkları geçip gitsin tenimden istiyorum. Saydam olayım. Ben(ya da biz) serbest kalayım. Akıp gideyim.
Bazen gecede, berrak gökyüzünde yıldızlarla olmak istiyorum. Yanımda bir iki kelam duymak,ama sessizce dinlemek...Sohbetler şarkı gibi geliyor, gülüşler ayışığını yansıtıyor. Ben ben olup dostlukta kaybolmak istiyorum, gecede kaybolmak istiyorum, uzayda kaybolmak istiyorum. Bir nokta olduğumu hatırlamak,bir noktanın hareketinin çizginin gidişatını değiştirdiğini hatırlamak ve beni sarmış tüm noktaları tek tek yeniden sevmek istiyorum.
Noktalar toplaşıp bir mesaj yazalım yıldızlara istiyorum.
Bir mesaj olsun ki bizimle beraber haykırsınlar : Hayata!