Sus istiyorum.
Konuşma.
Sessizlik ne kadar çok şey anlatıyor, farkında değilsin.
Herkes çok ama az olmak ne kadar değerli, farkında değilsin.
Herkes çok zeki ama aptallık ne kadar önemli, farkında değilsin.
Bana sadece bakabileceksen, gülümseyip elimi tutabileceksen,otur yanımda.
Sadece susabileceksek karşılıklı, gitme, bir ömür kal istersen.
Ama evrende bilmediğin nokta kalmadıysa, senin burada ne işin var?
Senlerden sen seçmemi bekliyorsan, bak kapı orada.
Elimde hiç ben kalmamış, umrumda da değil üstelik.
Ben bile bana fazlayım.
Hadi, gerek yok tüm bu saçma sapan oyunlara.
Şimdi sus. Konuşsak da anlatamıyoruz ki zaten.
Yaz, çiz, patlat kendini, ama konuşma.
Tut kendini. Asıl zor olan susmak.
Gerisi fasarya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder